برخی کودکان از اختلالهای ارتباطی رنج میبرند، چون این چنین اختلالهایی باعث میشه که آنها نتوانند به صورت موثر ی با دیگران ارتباط برقرار کنند. اختلالهای ارتباطی انواع متنوعی دارند و ممکن است مربوط به سخن گفتن، ترکیبی از شنیدن و سخن گفتن، ادای جویده یا نامفهوم واژهها و لکنت باشد که در این مقاله شما عزیزان همراه را با اختلال ارتباطی لکنت و راهکارهای طب سنتی برای کمک به کاهش عوارض این اختلال آشنا میکنیم. امیدواریم مطالب این مقاله مورد استفادهی شما عزیزان قرار گیرد. با ما همراه باشید.
لکنت زبان یک مشکل گفتاری است که در آن جریان سیال و طبیعی کلام دچار اختلال میشود. در این نوع اختلال تکرار مکرر اصوات یا هجاها و کشیدن آنها مشاهده میشود که ممکن است همراه آن، انواع دیگری از نارساییهای مربوط به سیالی کلامی مانند به کار بردن اصوات زاید، فاصله انداختن در بین بخشهای یک کلمه، مکث کردن در گفتار، طولانی شدن کلام به دلیل جانشین کردن واژههای راحت به جای واژههای دشوار، تکرار واژهها مانند م م م من و یا اضافه کردن برخی از رفتارها به کلماتی که کودک در حال بیان آنهاست باشد. این نوع اختلال تاثیر منفی بر پیشرفت تحصیلی و روابط اجتماعی کودک دارد. دامنهی این اختلال از موقعیتی به موقعیت دیگر متغیر است و به خصوص در زمانهایی که کودک احساس فشاربرای برقراری ارتباط میکند، مانند جواب دادن به سوال یا ارائه گزارش در مدرسه، شدیدتر میشود. اگر دقت کرده باشید، لکنت در این کودکان در زمان بلند خوانی، آواز خواندن و یا صحبت کردن با حیوانات، عروسک یا اشیای بیجان به دلیل نداشتن استرس و ترس از انتقاد، از بین میرود.
شروع لکنت
معمولا شروع لکنت بین ۲ تا ۶ سالگی است و نقطه اوج آن در حدود ۵ سالگی میباشدو در ۹۸ درصد موارد لکنت پیش ار سن ۱۰ سالگی شروع میشود.
این اختلال در ابتدای شروع، معمولا حالتی ناامشخص دارد و معمولا چند ماهی طول میکشد تا سیال نبودن ابتدایی گفتار که مورد توجه قرار نمیگیرد، تبدیل به یک اختلال مزمن گردد. معمولا این اختلال به صورت تدریجی شکل میگیرد و کودک نسبت به آن ناآگاه است و گاه نیز کم و زیاد میشود. اما آرام آرام بیشتر شده و در بیشتر گفتارهای کودک یا نوجوان ظاهر میشود. کودکان ابتدا لکنت خود را میپذیرند و واکنشی نسبت به آن نشان نمیدهند، اما با بزرگتر شدن و افزایش دامنهی روابط و فشارهای احساس شده از جانب والدین، همسالان و معلمان، نسبت به چگونگی رفتار خود عکسالعمل نشان میدهند و ممکن است برای اجتناب از لکنت و هیجانهای همراه با آن، دست به استفاده از سازوکارهایی مانند فشار پلک، مشت کردن دست و یا کوبیدن پا به زمین بزنند.
انواع لکنت زبان
لکنت زبان رشدی:
- این نوع از لکنت، شایعترین نوع در بین کودکان است.
- این نوع لکنت عموما در سنین ۲ تا ۵ سالگی رخ میدهد.
- لکنت زبان رشدی زمانی که رشد گفتاری و زبانی کودک دچار اختلال میگردد، رخ میدهد. برای مثال کودک نمیتواند خواستههای خود را بر زبان آورد.
لکنت زبان نوروژنیک:
- این نوع از لکنت ممکن است پس از بروز سکته یا آسیب مغزی رخ دهد.
- در واقع زمانی که بین مغز، عصبها و ماهیچههای مربوط به گفتار ناهنجاریهای سیگنال پدید آید، لکنت زبان نوروژنیک اتفاق میافتد.
لکنت زبان روانشناختی:
این نوع از لکنت خیلی شایع نیست و ممکن است پس از آسیب روحی روانی یا همراه با مشکلات تفکر یا استلال رخ دهد.
ارثی بودن لکنت
بررسیهای خانوادگی و دوقلوها، شواهد قاطعی از وجود یک عامل ارثی را نشان میدهد. وجود یک اختلال واج شناسی یا اختلال در زبان دریافتی مربوط به رشد یا شواهد خانوادگی، احتمال ابتلا به لکنت را افزایش میدهد، به طوری که خطر ظهور لکنت در بین خویشاوندان درجه اول در مقایسه با جمعیت معمولی سه برابر است.
لکنت در بین پسران و دختران
لکنت زبان در بین پسران به مراتب بیشتر از دختران است.
درمان لکنت و راهکارهایی برای کاهش علائم
- پژوهشهای انجام شده نشان میدهند که حدود ۲۰ الی ۸۰ درصد از لکنت زبانها به خودی خود بهبود مییابند.
- سعی کنید محیطی آرام و دور از استرس برای کودک فراهم نمایید.
- در طول روز زمانهایی را برای صحبت کردن به کودک اختصاص دهید.
- کودک را تشویق به صحبت کردن درمورد موضاعت جالب و ساده نمایید.
- در برابر صحبتهای نادرست کودک واکنش نشان ندهید و در مقابل، او را در قبال شیوههای صحیح صحبت کرد تشویق کنید.
- از قطع کردن کلام کودک در هنگام صحبت کردن پرهیز کنید.
- به سخنان کودک در زمان صحبت کردن گوش فرا دهید.
- در زمان صحبت کردن کودک، با صبر و حوصله منتظر ادای کلمات یا جملات او باشید و از ادای کلمات به جای او پرهیز کنید.
- اگر کودک در مورد لکنت زبان خود سوال کرد، آزادانه و با صراحت پاسخگوی او باشید.
- آگاه سازی معلم از مشکل کودک، مورد دیگری است که باید آن را مدنظر قرار دهید، تا در مدرسه و کلاس، محیط مناسبی فراهم شود و کودک از درگیری و دعوا در امان باشد.
- پزشک یا مسئول مراقبت سلامت کودک را از وجود سابقه خانوادگی اختلالات گفتاری و زبانی مطلع کنید.
- مشاوره یا شرکت در گروههای خودیاری در این امر میتواند یاری رسان کودک باشد.
دیدگاه طب سنتی بر لکنت زبان
طب سنتی بر این عقیده استوار است که سردی میتواند موجب شل شدن عضلات شود و همچنین لکنت زبان را در افراد، به خصوص کودکان تشدید نماید.
راهکارهای طب سنتی در درمان و کاهش عوارض ناشی از لکنت زبان
- در طب سنتی برای رفع این اختلال، مصرف میوه انار بسیار تاکید شده است. انار دارای آنتی اکسیدان بسیار قوی است و توصیه میگردد به کودکان دارای این اختلال تا قبل از دو سالگی، روزانه یک قاشق غذاخوری آب انار داده شود. مصرف روزانه یک لیوان آب انار برای افراد بزرگ دچار لکنت زیبت، بسیار مفید است.
- از مصرف موز تا قبل از دو سالگی به کودک پرهیز شود. طب سنتی مصرف موز را یک عامل اصلی برای یبوست و لکنت زبان کودک قبل از دو سالگی میداند. البته این امر را نمیتوان مطلق بیان کرد و در این امر استثناهایی نیز وجود دارد و تاثیر این میوه از شخصی به شخص دیگر متغیر است. اما آنچه که در طب سنتی بیان شده این است که تکامل آنزیمهای گوارشی در کودکان کمتر از دو سال میتواند یکی از عوامل تعیین کننده بر تاثیر موز بر لکنت زبان کودکان باشد.
- توصیه دیگر طب سنتی در درمان لکنت، دوری از خوردن افراطی خوراکیهای سرد و تر است. میوههای سرد و تر مانند اسفناج، آلو، انار، باقلا، بالنگ، بامیه، خرفه، پنیر، خیار، دوغ، زردآلو، تخم کدو، کدو حلوایی، گلابی، هلو و هندوانه. میوهها و دانههای سرد و خشک نیز مانند ارزن، ازگیل، انار ترش، تمبر هندی، جو، ذرت، ریواس، زرشک، سرکه، سنجد، شاه بلوط، گشنیز، گیلاس، لیموامانی، لیمو ترش، لیمو شیرین، ماش، نارنج، نشاسته و ولیک. غذاهای سرد نیز مانند شیر بز، ماست، مرغ ماشینی، ماهی و قره قروت. غذاهای سرد و خشک مانند کشک و گوشت گاو. تمامی مواردی که ذکر شد از دلایل شل شدگی عضلات صورت و تکرار لکنت زبان در کودکان میباشد. اما نکته ای که در این قسمت حائز اهمیت است، این است که در مصرف خوراکیها و غذاهای سرد و گرم تعادل را برقرار کنید. مثلا پنیر را به همراه گردو مصرف کنید. از خرما یا سایر مواد گرم به همراه ماهی یا خوراکیهای دریایی استفاده نمایید یا برای مثال عرق زیره یا عرق نعناع را قبل یا بعد از خوردن برنج مصرف کنید. در هنگام مصرف مرغ نیز از مواد و خوراکیهای گرم استفاده نمایید.
- از دیگر توصیههای طب سنتی برای درمان لکنت زبان، گرم کردن مغز و گلو است. برای این منظور کافیست از روغن بادام شیرین یا روغن زیتون برای ماساژ زیر گلو استفاده نمایند. به این صورت که چند قطره از روغنهای ذکر شده را بر زیر گلو پوشش و شروع به ماساژ نمایید. اجازه دهید این روغن شب تا صبح باقی بماند. روش دیگر استفاده از دمنوش اسطوخدوس، گل گاوزبان و بادرنجبویه است. برای تهیه این دمنوش خانگی به یک قاشق غذاخوری گیاه اسطوخدوس، یک قاشق غذاخوری گل گاوزبان و بادرنجبویه نیاز داریم. گیاهان را در قوری بریزید و به آن آب جوش و کمی نبات در صورت دلخواه اضافه کنید. اجازه دهید دمنوش به خوبی دم بکشد و پس از عبور دادن آن از صافی میل کنید. با مصرف روزانه یک لیوان از این دمنوش شاهد نتایج عالی خواهید بود. سومین روش برای گرم کردن مغز و گلو پرهیز از خوردن خوراکیهای سرد مانند دوغ، ماست و بادمجان است. و اما روش چهارم استشمام دود اسپند در فضای خانه است. به احتمال قوی یکی از دلایل این اختلال، آسیب غده هیپوفیز است که برای این منظور کافیست قبل از رفتن به حمام سر را با روغنهایی نظیر روغن سیاهدانه، روغن کنجد و یا روغن نارگیل چرب کنید و یک ساعت بعد شستشو دهید. این روش حداقل باید ۲۱ بار در روزهای متوالی انجام گیرد.
- روشی دیگر برای خلاص شدن از لکنت زبان ناشی از افزایش استرس، خستگی یا عملکرد نامناسب مغز، استفاده منظم از آشواگاندا است. این گیاه به کاهش استرس و خستگی کمک کرده و در تقویت مغز و عملکرد صحیح آن نقش بسزایی دارد.
- از دیگر تاکیدات طب سنتی در درمان این اختلال، استفاده از روغن براهمی است. این روغن محرکی به جهت آرام کردن ذهن و تقویت عملکرد مغز میباشد. برای این منظور کافیست مقدار ۱۰ میلیلیتر از این روغن را گرم کنید و پس از خنک شدن، نیم ساعت قبل از رفتن به حمام از آن برای ماساژ سر استفاده نمایید. پس از سی الی چهل و پنج دقیقه سر خود را با آب گرم شستشو دهید. زمان صحیح استفاده از این روغن، شبها قبل از خواب است.
- برای درمان و رفع علائم ناشی از اختلال لکنت از ترکیب فلفل سیاه، بادام و عسل استفاده کنید. ابتدا کمی فلفل سیاه را به همراه آب و ۷ عدد بادام آسیاب شده ترکیب، و در نهایت با یک قاشق غذاخوری عسل مخلوط نمایید. از این ترکیب هر روز به مدت یک ماه استفاده کنید.
- ترکیب عسل و نمک باعث بهبود عملکرد عصبی و کفتار آسان میشود. یک قاشق غذاخوری عسل را با مقداری نمک مخلوط کنید و به مدت ده دقیقه بر روی زبان خود قرار دهید. این روش را صبحها و شبها قبل خواب انجام دهید.
- استفاده از کندر به دلیل طبع و مزاج گرم، از دیگر روشهای طب سنتی برای درمان لکنت زبان است. برای این منظور کافیست به مدت ۴۰ روز مقداری از این گیاه را در دهان بگذارید و آرام آرام بجوید.
نسخههای گیاهی برای درمان لکنت زبان در طب سنتی
- یکی از نسخههای گیاهی در طب سنتی برای درمان لکنت زبان، استفاده از نبات و گیاه عاقرقرحا است. برای تهیه این نسخه طبیعی و خانگی به ۱۰۰ گرم نبات و ۲۵ گرم عاقرقرحا نیاز داریم. دو مواد را بسیایید و در قوری بریزید. به آن آب جوش اضافه نمایید و اجازه دهید بر روی حرارات غیرمستقیم به خوبی دم بکشد. پس از دم کشیدن آن را از روی حرارت بردارید و اجازه دهید تا سرد شود. دمنوش را در ظرف دربسته ریخته و در یخچال نگهداری کنید. هر روز یک قاشق چایخوری از آن را به کودک دچار اختلال لکنت بدهید. با انجام مرتب از این روش خانگی و طبیعی شاهد نتایج مثبت قرار خواهید گرفت.
- برای تهیه نسخه دوم طب سنتی در درمان لکنت زبان، به ۲۵ گرم گیاه زیبان گنجشک و مقداری نبات نیاز داریم. مواد را بسیایید و از آن دمنوشی تهیه کنید. مدت زمان دم کشیدن این دمنوش یک ساعت است. پس از دم کشیدن و سرد شدن، آن را در یخچال نگهداری کنید و سه مرتبه در روز در هر وعده غذایی به مقدار یک قاشق چایخوری مصرف نمایید.
- نسخه سوم که نظر بسیاری از افراد برای درمان لکنت زبان بیشتر با این نسخه میسر شده است، به این صورت است که مقدار ۱۰ گرم عاقرقرحا، ۱۰ گرم تخم خرفه، ۵ گرم گیاه زبان گنجشک را بسایید و به آن ۷۵ گرم مویز بدون هسته اضافه نمایید. مواد را کاملا مخلوط کنید تا خمیری حاصل شود. از خمیر تکههای کوچک به اندازهی قرص تهیه کنید و آن را در جای خشک و خنک نگهداری نمایید. هر روز یک عدد از این قرصها را مصرف نمایید.
با تشکر از شما دوست گرامی
در صورت تمایل به تهیه عرقیحات گیاهی میتوانید به
فروشگاه اینترنتی عرقیجات گیاهی کاکوتی مراجعه نماید و خرید خود را در کوتاه ترین زمان ممکن ثبت نمایید . برای دانلود اپلیکیشن اندروید کاکوتی اینجا کلیک کنید