غازیاغی گیاهی است علفی، خودرو با ارتفاع 20 تا 30 سانتیمتر است و برگ‌های آن سه قسمت است و به صورت پای زاغ و کلاغ است. قسمت‌های مورد استفاده دارویی و خوراکی آن برگ گیاه است. تنها ریشه و بخش‌هایی از ساقه که در خاک پنهان شده‌اند به استفاده‌های درمانی می‌رسند طعم برگ‌ها کمی تند، کمی شیرین مزه بوده و مختصری رنگ زرد دارد رنگ ظاهر ریشه گیاه مایل به زردی است ولی چنانچه ساییده شود بسیار سفید رنگ می‌گردد.
خواص دارویی و درمانی غازی یاغی
رفع بی‌اشتهایی: گیاه غازیاغی گیاهی معطر و خنک بوده و در تحریک اشتها بخصوص در افرادی که دچار بی‌اشتهایی شده بسیار مفید است به همین منظور استفاده از این گیاه به صور مختلف دارویی (جوشانده، دمکرده، شیره گیاه تازه و شربت آن) توصیه می‌شود.
در درمان بیماری‌های مجاری ادرار، کنترل‌کننده فشارخون (پایین آوردن فشارخون)، محافظت‌کننده کبد، درمان اسهال خونی مفید است
برای درمان و پیشگیری از لک و برص سودمند است و موجب زیاد شدن شیر مادران شیرده می‌شود.
از هورمون‌های گیاهی برخوردار می‌باشد و برای درمان بیماری‌های پوستی سودمند است.
اشتها آور، تصفیه کننده خون، ملین، بادشکن، ضد عفونی کننده است.
برای درمان عطش و گلودردهای عفونی توصیه می‌شود که از آب مقطر غازیاغی استفاده نمایید.
برای دفع نمودن اخلاط مفید بوده و ضعف کبد را درمان می نماید.
کلیه و مثانه را زهکشی و پاک می‌کند و در رفع ناراحتی‌هایی مانند سخت ادراری و انسداد روده نقش موثری دارد.
برای رفع کمی ادرار و پالایش خون توصیه می‌شود که از عرق غازیاغی استفاده نمایید.
مصرف غازیاغی در درمان ناراحتی‌های دیگری مانند تشنگی مفرط، نقرس، اسکوربوت، نفخ (به همراه عسل) و رماتیسم موثر است.
مضرات
مصرف جوشانده غازیاغی برای خانم‌های باردار مضر می‌باشد. به این دلیل که خوردن این جوشانده موجب سقط جنین می‌گردد.زیاده‌روی در خوردن این سبزی موجب تحریک پوست و ناراحتی کبد و مثانه می‌گردد و در مواردی که یرقان و یا ضعف کلیه وجود دارد زیانبخش می‌باشد.در مورد مصرف بذر این گیاه عوارضی چون ناباروری و عقیمی وجود دارد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.